Vorige week ging het voor HVCH thuis in blessuretijd mis tegen Orion. In de slotminuut viel toen de 0-1 en stond HVCH (onverdiend) met lege handen. ‘Als je niet kunt winnen moet je in ieder geval niet verliezen’, analyseerde trainer Marc van de Ven toen.
Deze week ging HVCH op bezoek bij koploper Goes. De les van vorige week was goed in de oren geknoopt: met kunst en vliegwerk hield HVCH knap stand en bleef de 0-0 stand 90 plus 9 minuten blessuretijd op het scorebord. Een mooi punt, waarbij keeper Desny Royendijk zich regelmatig positief kon onderscheiden. Maar het hele team verdient een pluim voor deze prestatie.
HVCH kwam zwaar gehavend aan de start. Het was voor van de Ven maar net mogelijk om 11 fitte spelers op te stellen. De bank bestond volledig uit spelers van het tweede en JO19-1. De lijst blessures is enorm en schorsingen maakten de spoeling nog dunner.
Op karakter en met een aangepaste compacte speelwijze werd het punt in Goes over de streep getrokken. Het zat niet tegen en bijna was het HVCH nog gelukt om de overwinning te stelen; Hugo van den Nieuwenhof was vlak voor tijd nog bijna succesvol. Maar gescoord werd er niet in Zeeland. Een lekker punt voor HVCH dat weer vertrouwen geeft voor de nabije toekomst. Maar eerst een weekje carnaval om de zinnen te verzetten.
De HVCH Vrouwen gingen thuis onderuit tegen Nuenen. De eerste helft was duidelijk voor de bezoekers die dan ook terecht met 0-1 gingen rusten. In de tweede helft speelde HVCH duidelijk anders wat ook kansen opleverde. Een eerste goal uit een corner werd nog afgekeurd (de bal zou achter geweest zijn), maar daarna maakt Marouschka van Munster de verdiende gelijkmaker. Vlak voor tijd ging het echter toch nog mis en scoorde Nuenen de winnende 1-2.
